Recensie Holiday In The Wild (2019): #RedDeOlifanten

Filmmierenneukers Recensie Holiday In The Wild

Wil jij op een hartverwarmende reis door de Afrikaanse steppe? Wil jij kennis maken met al het moois dat Afrika te bieden heeft? Zijn olifanten, gazelles, leeuwen en giraffen jouw ding? Houd jij van een goed verhaal met sterk geschreven karakters? Kijk dan naar de Lion King! Oh, die heb je al gezien? En de nieuwe Lion King dan? Ook al? Hmm. Nou, dan ga je toch lekker kijken naar Holiday In The Wild. 

Een korte samenvatting van Holiday In The Wild (2019)

Rijke huisvrouw met dierenarts aspiraties Kate (Kristin Davis) en rijke ‘mijn werk is het belangrijkst’ zakenman Drew (Colin Moss) wonen in New York en zijn samen al tig jaar met elkaar getrouwd. Als hun zoon Luke (John Owen Lowe) het huis uitgaat om te studeren heeft Kate een tweede huwelijksreis geboekt naar Afrika, maar Drew heeft een ander plan. Hij zegt dat hij wilt scheiden. Kate besluit om alleen naar Afrika te gaan. In het hotel wordt Kate er constant aan herinnert dat ze gaat scheiden en dat ze weer alleen is.

Tijdens een eenzaam diner in het hotel ontmoet ze op een gegeven moment piloot/kunstenaar/dierenverzorger/rekenwonder/slechte grappen maker Derek (Rob Lowe). Hij neemt haar mee op een rondvlucht in een vliegtuig, maar na het spotten van gestroopte olifant besluit Derek te landen om haar olifantenbaby te redden. Het dier wordt afgevoerd naar een verzorgingscentrum en de onervaren Kate mag natuurlijk gewoon mee, want waarom ook niet? Eenmaal daar houdt Kate een keer een zak met water vast en kookt ze één avond een maaltijd voor de groep. Het logische gevolg is dat de groep verzorgers wilt dat ze blijft. Dat doet ze en ze leert om voor de olifanten te zorgen, belt haar zoon een paar keer en viert kerst. O ja, ze wordt ook verliefd op Derek.

Wat vinden wij van dit epische verhaal

Holiday In The Wild is een simpele Netflix film die gemaakt lijkt te zijn in een paar weken en geschreven is door een tiener. Er is namelijk niet echt te spreken van een rode draad of verhaal. Als kijker gaan we van hot naar her en gebeurd er enorm veel achter elkaar. In de eerste 20 minuten gaan we van de scheiding van Kate en Drew naar haar eenzame verblijf in het hotel naar de ontmoeting met Derek naar de redding van het baby olifantje en uiteindelijk naar het olifanten verzorgingscentrum.

De scheiding van Kate en Drew heeft totaal geen gevoel of kracht er achter zitten aangezien dit al gebeurd na zo’n 5 minuten speeltijd. Je zou toch liever zo’n 15 tot 20 minuten kennis willen maken met Kate om daarna de klap van het scheiden te introduceren. Het hele onderwerp van de scheiding komt ook maar sporadisch terug in de film.

De film houdt in ieder geval niet op met de super snelle ‘pacing’ die ze in de eerste twintig minuten introduceren. De rest van de film gaat van het ene onderwerp naar het andere onderwerp. Zo krijgen we te maken met de scheiding, Derek, de olifanten, de studie van haar zoon, één of andere meid die gaat over het geld van het verzorgingscentrum, etc. Dit zorgt er voor dat er maar weinig tijd is voor het creëren van een echt conflict of een grote dreiging, want elk probleem is eigenlijk binnen één of twee minuten verholpen. De rol van Kate helpt hier ook niet mee. Ze lijkt constant zo blij als een kind.

De dialogen zijn ook tenenkrommend slecht. Er worden een flink aantal clichés in gegooid en teksten gebruikt waar je met pijn in je oren naar luistert. Om wat voorbeelden te noemen: “Lions aren’t the most dangerous animals in Africa… we are.” of als Drew vraagt aan Kate of zij iemand heeft ontmoet in Afrika en ze antwoord: “Yes. Me.” en als kers op de taart: “Nobody in the world needs ivory… except elephants.“.

Om het af te sluiten

De laatste maanden zijn er een paar leuke Netflix films uitgebracht zoals: Mon Frère, Street Flow, en Dolemite Is My Name. Deze film is dat alleen niet. Wat is ook het thema van deze film? Het einde verklapt het eigenlijk wel, maar het gaat vooral over het redden van olifanten. Het verhaal gaat van de hak op de tak en de acteurs doen het ook niet super. Kristin Davis probeert het nog, maar uiteindelijk komt haar karakter Kate te kinderlijk en te vrolijk over voor een volwassen vrouw die net uit een langdurige relatie van meer dan 20 jaar is gekomen. Voeg daar aan toe dat de dialogen pijn doen aan je oren en je hebt een zeer matige film. Neen, ik vind deze film niet leuk.

Filmmierenneukmomentje: Wilt deze film nou een kerst film zijn of niet? We beginnen de film met Kate, Luke en Drew die een foto maken voor de kerstkaart van dat jaar. Daarnaast vieren we ook kerst in Afrika en heet de film Holiday In The Wild. Je krijgt alleen totaal niet het gevoel kerstgevoel van deze film. Hij zal in ieder geval niet in mijn kerstlijst komen van films die ik altijd kijk.