Recensie The Prom (2020): Zingend het nieuwe jaar in

Recensie The Prom 2020 Filmmierenneukers

Nieuw jaar, nieuwe kansen! We beginnen het jaar goed met een film die eigenlijk in 2020 uit is gekomen, maar laat dat de pret niet drukken. Deze keer hebben wij gekeken naar de musical film The Prom (2020).

Samenvatting The Prom (2020)

Uitgebluste Broadway sterren Dee Dee Allen (Meryl Streep), Barry Glickman (James Corden), Angie Dickinson (Nicole Kidman) en Trent Oliver (Andrew Rannells) zitten er helemaal doorheen als de zoveelste krant ze neerzet als egocentrische sterren en “Has-beens”. Om weer goede publiciteit te krijgen gaan ze opzoek naar een klein humanitair probleem dat zij kunnen oplossen. Dit leidt hun via Twitter naar een meisje genaamd Emma (Jo Ellen Pellman) die woont in een dorpje in Indiana.

Emma is een tiener die openlijk lesbienne is in een conservatief stukje Amerika. Nadat zij een ander meisje heeft gevraagd voor Prom heeft de ouderraad besloten om Prom te cancellen, want lesbiennes worden niet geaccepteerd. De staat Indiana, vertegenwoordig door high school directeur Hawkins (Keegan-Michael Key), is in een strijd verwikkeld met de ouderraad om Prom toch te laten doorgaan.  Het perfecte probleem dus voor onze Broadway sterren om mee aan de slag te gaan en zich zo weer in de schijnwerpers te zetten.

Wat vinden wij van The Prom (2020)?

Tom: The Prom is een leuke en luchthartige musical film. Dat is eigenlijk het enige wat ik echt kan zeggen over deze film, maar om deze review toch wat langer dan één zin te maken zal ik toch maar wat meer mijn best doen. De film is een musical, dus er wordt veel in gezongen (*rolt ogen* uhm, duuuuh). Dit is natuurlijk typisch voor een musical film, maar naar mijn idee wordt TE veel gezongen. Op een gegeven moment zijn we gaan bijhouden hoe lang de tijdsvakken tussen de liedjes waren en vaak kwamen we niet verder dan 3 of 4 minuten. En ik hoor je al denken: “Maar Tom, dan moet je maar geen musical film kijken!”. Daar heb je ook zeker gelijk in, maar het is niet alleen dat er teveel gezongen wordt, want dat kan ik nog enigszins accepteren. De liedjes lijken ook gewoon teveel op elkaar. Elk lied klinkt hetzelfde en alleen de teksten lijken te veranderen.

Cynthia: Inderdaad, wat Tom zegt. Elk liedje klinkt hetzelfde. In principe heb ik niet zo zeer iets “tegen” films waarin wordt gezongen, kijk naar Disney films of, een waar het heel goed tot zijn recht komt: La La land. Musicals zijn over het algemeen niet zo mijn ding, maar om die nou ook over één kam te scheren is niet helemaal eerlijk. Zo vind ik The Book of Mormom een geweldige musical, van nota bene Andrew Rannells. Maar aangezien in deze film alle liedjes hetzelfde klonken, er om de 3-4 minuten wordt gezongen en ze vooral hun emoties zongen, begon ik me er toch aan te irriteren en zoomde ik al snel uit zodra de eerste toon van het nummer begon.

Tom: Dus. Wat kan men nog meer zeggen over de film The Prom? Na te lang te hebben nagedacht kwam ik eindelijk op een woord: acteurs. De acteurs maken deze film leuk en geven de film zijn charme. James Corden zorgt voor de emotie en Meryl Streep, Nicole Kidman en Andrew Rannells zorgen voor de nodige humor. Jo Ellen Pellman (Emma) heeft ook haar charme, ondanks dat ze een grijns op haar gezicht had die er de gehele film niet af kwam. Zelfs Keegan-Michael Key als principal Hawkins deed het leuk. Men kan dus wel zeggen dat deze film gedragen wordt door de cast.

Cynthia: De acteurs was ook een van de redenen waarom ik deze film in eerste instantie wilde zien. Ja, ik koos deze keer de film en of ik helemaal blij was met deze keuze weet ik zo net nog niet. Ik kan in ieder geval stellen dat ik hem anders nooit zou hebben gekeken. Maar door de filmposter en de grote acteurs hoopte ik eigenlijk meer op een arthouse film. Tja, dat was het zeker niet. Maar desondanks heb ik wel genoten van het acteerwerk. Behalve van Emma dan. Zoals Tom zegt had ze grotendeels een grijns op haar smoel. Deze leek maar niet weg te gaan, het leek bijna alsof ze maar twee gezichtsuitdrukkingen had: grijnzend of huilend. Daardoor vond ik haar rol ook niet erg geloofwaardig en leefde ik niet met haar mee. Haar tegenspelers, haar vriendin, vond ik in dat opzicht sterker en meer emoties tonen.

Conclusie 

The Prom (2020) is een luchtige film die leuk is om een keer te zien. Het is een film waar je vrolijk van wordt en met de uitzonderlijke cast zal jij je niet snel vervelen. Er wordt wat veel gezongen, maar dat neemt men dan maar op de koop toe. Ondertussen smachten wij wel naar een goede bioscoop film.