Recensie Police Academy (1984): het slechtste van 80s komedies?

Recensie Police Academy 1984 Filmmierenneukers

Na het nieuwe jaar goed te zijn begonnen met een recensie over The Prom ben ik verder gaan kijken op Netflix. Uiteindelijk kwam ik uit bij de klassieker Police Academy (1984) en aangezien ik ‘m nog nooit had gezien besloot ik om er maar eens aan te beginnen.

Samenvatting Police Academy (1984)

De nieuwe burgermeester van New York heeft besloten om veel toelatingseisen van de politie academie zoals gender, huidskleur en fysiek te laten vallen. Dit zorgt voor een stortvloed aan buitenbeentjes die normaal alleen maar mochten dromen van een baan als politie. Mahoney (Steve Guttenberg) landt na zijn ontslag op het politiebureau en moet eigenlijk de cel in. Captain Reed (Ted Ross) bied hem een uitweg door zich op te geven voor de Police Academy. Hij accepteert deze oplossing, maar wat Reed niet weet is dat Mahoney zich zo snel mogelijk van deze academie wilt laten afgooien.

Op de academie komen we er achter dat Chief Hurst (George R. Robertson) liever niemand van deze nieuwe groep misfits het wilt zien schoppen tot agent. Commandant Lassard en Luitenant Harris moeten deze nieuwe cadetten zover krijgen om uit zichzelf te stoppen. Zullen Mahoney en de vele andere nieuwelingen het redden?

Wat vinden wij van Police Academy (1984)?

De laatste weken ben ik in een 80s mood. Zo keek ik afgelopen weekend Stripes (1981) en staat binnenkort The Naked Gun (1988) op het programma. Nu was het de beurt aan Police Academy. De film heb ik nog nooit gezien, maar omdat mijn vader een groot fan was heb ik natuurlijk vaak gehoord over de grappige geluidjes van Michael Winslow. Na jaren tegen mezelf gezegd te hebben “Police Academy… die moet ik binnenkort eens gaan kijken” heb ik het gister dan eindelijk gedaan.

Na de film gezien te hebben én met Stripes nog vers in mijn geheugen was mijn eerste gedachte: “Misschien maar niet meer kijken naar 80s komedies?”. De film is de ene sketch na de andere en zo grappig vond ik ze niet. Ik denk dat ik welgeteld één keer iets van een geluid heb gemaakt wat leek op een lach. Nee, deze slapstick humor is gewoon te oud.

Wat Police Academy wel voor elkaar heeft is het heerlijke tempo van de film. Je verveeld je niet, want de film gaat in een rap tempo aan je voorbij. De film is ook maar 1,5 uur lang (meer korte films aub). Ook kon ik wel genieten van Luitenant Harris. Zijn overdreven geschreeuw maakte de film voor mij leuker. Daarnaast is hij naast Mahoney het enige karakter die niet wordt gebruikt als comic relief.

Nouwja, er is nog wel een ander karakter die niet alleen maar grappen maakt:  Mahoney’s tegenspeelster Karen Thompson (Kim Cattrall). Haar enige rol in deze film is om er nog een beetje een liefdesverhaal in te proppen. Volgens mij is zij ook de enige vrouw in de film die niet naakt te zien is. Maar goed, ik dwaal af.

Conclusie

Police Academy is voor mij één keer maar nooit weer film. Ik ben blij dat ik een stukje popcultuur heb gezien en drie of vier referenties snap, maar voor een comedie heb ik bizar weinig gelachen. Gelukkig heeft de film een rap tempo en zitten er nog wel enkele leuke scenes in met vooral Harris. Had ik deze film gekeken toen ik nog jong was, dan had ik er misschien meer mee gehad, maar dat is helaas niet het geval.