Recensie The White Tiger (2021): Weinig op aan te merken

Recensie The White Tiger 2021 Filmmierenneukers

In de hoop een keer een goede Netflix-film te bekijken, koos Cynthia The White Tiger uit. Op basis van een aantal goede reacties die ze online had gelezen, gingen we er met goede hoop in. Maar, hoe kwamen we er uit? Spoiler: het was een stuk beter dan Azizler.

Het verhaal van The White Tiger (2020)

De film speelt zich af in India, rond begin jaren 2000. Balram (Adrash Gourav), op dat moment een succesvolle ondernemer, schrijft een e-mail aan de Chinese minister met daarin zijn levensverhaal. Hij verteld zijn verhaal om de Chinees er van te overtuigen met hem zaken te doen, want volgens Balram zullen de “gele” en “bruine” mensen de macht overnemen van de blanke mensen.

In India bestaat een kastensysteem met maarliefst 1000 verschillende kasten, maar uiteindelijk gaat het er maar om twee: je bent arm of je bent rijk. Balram valt in die eerste kast. Op een gegeven moment ziet hij de kans om als bediende te werken voor Ashok (Rajkummar Rao), een zoon uit een rijke familie, om zichzelf zo hoger op te werken en zijn familie te voorzien van genoeg geld. We volgen zijn leven van bediende tot succesvolle ondernemer, hoe is hij daar terecht gekomen?

Wat vinden wij van The White Tiger (2020)?

Cynthia: De film was misschien niet zo goed als ik in eerste instantie had verwacht, misschien had ik dan ook te hoge verwachtingen gebaseerd op een aantal online reacties van mensen. Maar hij was ook zeker niet slecht. De film bouwt langzaamaan op en is eigenlijk één lange e-mail aan de minister. Hierdoor vraag je je lang af waar het nou eigenlijk naartoe gaat en met name wanneer het spannend wordt. Je weet dat hij iemand heeft vermoordt, maar al snel voel je aan dat het auto-ongeluk niet is waar het over gaat. Toch duurt het erna te lang voordat duidelijk wordt wie hij dan wel heeft vermoord en daarbij komt deze omslag van Balram ook zo goed als uit het niks.

Tom: Waar Cynthia van veel mensen te horen kreeg hoe geweldig deze film niet was, kreeg ik dat maar van één persoon te horen en daarom waren de verwachtingen van mij niet heel hoog. Ik vond het een leuke film en dan vooral omdat je weer eens een andere setting krijgt te zien en wat leert over India. Het is ook een redelijke slow burn film, maar zoals Cynthia al zegt: het climax voelt alsof ‘ie uit het niks komt. Je weet dat Balram iemand gaat vermoorden, maar omdat hij tot het einde van de film totaal niet bezig is met moord voelt het toch wat apart.

Cynthia: Balram stelt zich op als een keurige bediende. Je weet dat hij dit doet met een plan in zijn achterhoofd, maar dit plan komt vrijwel nooit echt goed naar voren. Hierdoor is het moeilijk met hem mee te leven als karakter. Na een tijdje was ik zelfs vergeten dat hij eigenlijk een plan had en dacht ik dat hij oprecht een lieve bediende was. Dat kan natuurlijk ook iets goeds zijn, maar in mijn ogen voelde hierdoor zijn gedragswissel op het einde van de film aan als onverwachts en niet-kloppend.

Tom: Daar zat ik ook de hele tijd aan te denken, want heeft Balram nou echt een plan als hij besluit om voor Ahsok zijn familie te gaan werken? Wilt hij niet gewoon een chauffeur zijn om te ontsnappen uit zijn dorp en een baantje met meer aanzien te krijgen? Omdat je een succesvolle Balram in het begin van de film ziet laat de film je wel denken dat hij een vooropgezet plan heeft. Maar wordt hij niet ambitieuzer en wraakzuchtiger nadat ze Balram een bekentenis laten ondertekenen dat hij iemand heeft aangereden in plaats van Ahsok en zijn vrouw? Ik weet het niet, maar ik zat er wel lang over na te denken.

Cynthia: Desondanks heb ik wel genoten van de film, het acteerwerk en de gehele setting. Indiase films hebben wat dat betreft altijd een leuk sfeertje. Daarbij leer je ook meteen over India en het leven daar.

Tom: Daar ben ik het volkomen mee eens. Zelf heb ik nooit Slumdog Millionaire (2008) of een andere Indiase film gezien, dus dit was voor mij de eerste keer en dat viel mij niet tegen.

Conclusie

De film is hier en daar wat traag, met weinig spanning. Desondanks is het wel een aanrader, zolang je er maar de tijd voorneemt en een avondje met gemak op de bank wil zitten.

Mierenneukmomentje: Dat ze grotendeels Engels praten in een Indiase film blijft toch altijd wel een dingetje. Ondanks dat de vriendin van Ashok Amerikaans is.