De 80s mania gaat door! Deze keer was het de beurt aan The Naked Gun (1988), en na misperen Stripes (1981) en Police Academy (1984) had ik er weinig vertrouwen in. Gelukkig had ik geen nostalgie nodig om te genieten van deze film.
Samenvatting The Naked Gun (1988)
Als luitenant Frank Drebin (Leslie Nielsen) van de Police Squad terugkomt van zijn trip naar Beiroet komt hij er achter dat zijn collega Nordberg (OJ Simpson) zwaar gewond is geraakt tijdens een inval op een boot. Frank zweert dat hij niet zal rusten tot de onderste steen boven is en de dader is gevonden. Tegelijkertijd bereiden de stad en burgermeester Barkley (Nancy Marchand) zich voor op een bezoek van koningin Elizabeth II en Police Squad heeft de leiding gekregen over de beveiliging.
Als men er achter komt dat Nordberg’s jas sporen van heroine bevatte, wordt Frank opgedragen om binnen 24 uur zijn onschuld te bewijzen om het niet te laten afleiden van de koninging haar bezoek. Zijn zoektocht brengt hem naar de verdachte vastgoedmagnaat Vincent Ludwig (Ricardo Montalbán). Via verschillende aanwijzingen komt Frank er achter dat er een aanslag op koningin Elizabeth II wordt voorbereid. Zal het hem lukken om de koningin te redden en Nordberg’s onschuld te bewijzen?
Wat vinden wij van The Naked Gun (1988)?
Na de teleurstellende 80s komedies Stripes (1981) en Police Academy (1984) leek het mij niet meer dan logisch om nogmaals een komedie uit de jaren 80 te gaan kijken. Deze ezel stoot zich dus niet twee, maar drie keer aan dezelfde steen. Oké, dat is niet eerlijk. Als ik dan toch een gezegde moet gebruiken dan kies ik voor driemaal is scheepsrechts.
Het verhaal is enorm simpel, maar moet ik daar om geven bij een film die het volledig moet hebben van humor? Waar Stripes en Police Academy mij niet aan het lachen hebben gekregen, duurde dit bij The Naked Gun maar enkele minuten. De enorm overdreven en over de top humor was zo flauw dat ik het niet kon laten om hardop te lachen. Gister zei ik nog over Police Academy dat de slapstick gewoon niet grappig was, maar in deze film voelt het gewoon goed.
Waar ik veel om moest lachen waren de kleine dingen die gebeurden in de achtergrond. Frank die elke keer zijn auto ergens tegen aan ramt tijdens het parkeren, een honkballer die wordt aangereden door auto tijdens een wedstrijd en andere speler die wordt aangevallen door een tijger. Het slaat gewoon nergens op, maar dat maakte het voor mij prachtig.
Natuurlijk heeft de film mankementen, want ondanks dat de film maar 1.5 uur duurt voelde het soms ontzettend traag. Lange saaie gesprekken op kantoren haalde het rappe tempo van het begin van de film er uit. Daarnaast zitten er ook grappen tussen die niet aanslaan zoals een flauwe seksgrap waar Frank en zijn vriendin Jane (Priscilla Presley) ‘veilige seks’ beoefenen door… ik heb geen eens zin om het uit te leggen.
Conclusie
Dit is de derde 80s film die ik in de laatste twee weken heb gekeken en ik had niet verwacht dat ik deze het leukst zou vinden. Het is een perfecte verstand-op-nul-en-kijken-maar film.