Ondanks het gebrek aan nieuwe films in de Pathé proberen wij toch netjes iedere maand een uit te kiezen om samen naartoe te gaan. Het was weer kiezen uit weinig, en tegenwoordig proberen we onszelf te behoeden van het maken van dezelfde fout als bij Ava (2020), waarbij we erg teleurgesteld de bioscoop uitliepen. Dus trokken we onze stoute schoenen aan en kozen we een film op basis van het land: Ierland. We gingen naar de film The Last Right (2019).

Het verhaal.

Daniel (Michiel Huisman) vliegt vanuit zijn woonplaats New York naar huis om de begrafenis van zijn moeder bij te wonen. In het vliegtuig zit hij naast de oudere man Padraig (Jim Norton) die graag de 9 uur samen pratend wil doorbrengen. Iets waar Daniel niet echt op zit te wachten maar uit beleefd gaat hij het gesprek aan. Hij ontdekt dat de man zijn broer in het ruim heeft liggen, als laatste goede daad wil hij hem begraven in hun woonplaats in Ierland. Ondanks dat ze elkaar al jaren niet meer spraken. Zijn last right. Ze vallen in slaap en bij de landing blijkt dat Padraig niet meer wakker wordt, hij is dood. Vervolgens ontstaat er een groot misverstand, de oudere man heeft namelijk Daniel genoteerd als familielid bij het invullen van de landingskaart. Hierdoor krijgt Daniel de verantwoordelijkheid over zijn lijk. Samen met zijn autistische broertje Louis (Samuel Bottomley) en, de voor hen zo goed als onbekende, Mary (Niamh Algar) gaan ze op een roadtrip om het lijk van Padraig samen te brengen naar dat van zijn broer zodat ze samen begraaft kunnen worden. Dit resulteert in een reis vol onthullende geheimen, liefde, emoties én spanning wanneer ineens blijkt dat ze een misdaad aan het plegen zijn…

Wat vinden we ervan?

Cynthia: Laat ik maar als eerste even met de deur in huis vallen dat onze monden beide openvielen bij het zien van de aftiteling. We hadden namelijk geen idee dat we naar een film van Michiel Huisman gingen. Zoals in de intro staat hadden we film puur gekozen op basis van land van afkomst. Dus bij deze wil ik meteen Michiel Huisman complimenteren op zowel zijn Amerikaanse accent als zijn acteerwerk. Geen moment had ik door dat ik naar hem zat te kijken, al kwam die ons wel wat bekend voor.

Tom: Het was inderdaad een enorme verassing om te zien dat Michiel Huisman de hoofdrol had in The Last Right, maar het laat ook zien dat Michiel Huisman steeds aantrekkelijker wordt in het buitenland. Zoals Cynthia al zegt, kudos voor het Amerikaanse accent.

Cynthia: Verder heb ik heel erg genoten van de film. Het was fijn om een “PAC” waardige film in de Pathé te zien in deze tijden, want dat blijkt nogal zeldzaam te zijn. Het is een feel good film met een artistiek randje. Het gevoel van Ierland, het accent en het landschap komt heel mooi naar voren waardoor het eigenlijk niet zo kan zijn dat je per direct naar Ierland op vakantie wil.

Tom: Het is inderdaad een hele leuke film. In normale tijden had ik niet naar deze film omgekeken in een periode waar ook Wonder Woman en andere blockbusters zouden uitkomen; zo heeft Corona ook zijn unieke voordelen als in aandacht voor de kleinere films. Alleen de setting in Ierland, de mooie landschappen en de kleine Ierse dorpjes maken deze film al leuk om te zien. Daarnaast maakt de kleine cast het ook makkelijker om ze te leren kennen.

Cynthia: De plottwist was oprecht een twist die ik niet zag aankomen. Je merkt al langer wat opgekropte frustraties tussen Daniel en Louis, het feit dat Louis zijn moeder ineens bij de voornaam noemt laat je alleen maar denken dat de moeder iets verkeerd heeft gedaan. Daarnaast roept Louis al vaker dat Daniel niet eerlijk is. Maar wederom verwacht je een simpele familieruzie, waarbij Daniel het gezin zo goed als heeft achtergelaten door naar New York te verhuizen. Dan ineens komt de aap uit de mouw: Louis blijkt geadopteerd te zijn. Dit verklaart waarom hij zei dat Daniel niet echt zijn broer is! Maar dan komt nog een plottwist: geadopteerd van zijn ex-vriendin. Het duurt even voordat je puzzelstukjes in je hoofd aan elkaar hebt verbonden, maar dan is duidelijk: Daniel is de vader van Louis.

Cynthia: De film krijgt hierdoor nog een diepere laag en de band tussen Louis en Daniel wordt alleen maar sterker om naar te kijken. Het karakter van Mary voelt wat random in het begin. Ze sluit eigenlijk als vrijwel onbekende aan met een eigen agenda: het terughalen van gênante scheidingspapieren die ze had verstuurd. Louis keurt het alleen goed omdat zij goed met zijn autisme om kan gaan op de begrafenis van zijn moeder, waar ze elkaar ontmoette. Maar al snel ontwikkelt een vriendschap én liefde. In het begin van de film wil Louis met Daniel op roadtrip omdat je elkaar, volgens hem, het beste leert kennen door uren met elkaar in een kleine ruimte zitten. Dit verklaart dan ook de band die zo snel ontstaat tussen de “broers” en Mary. Ondanks dat Mary zo snel geïntroduceerd wordt, word haar verhaal wel op een natuurlijke manier verwerkt in het leven van Daniel en Louis.

Tom: Er zijn tegenwoordig nog maar weinig films waar je de plottwist niet ziet aankomen, maar The Last Right had mij ook zeker verrast. Cynthia heeft eigenlijk al perfect beschreven dat het een leuk verhaal is en dat het allemaal heel natuurlijk aanvoelt. Ik had persoonlijk in het begin gemengde gevoelens bij Mary omdat ze overkwam als de stoere dame die wel even meeging MAAR vooral om haar eigen doel te behalen. Uiteindelijk is dit ook zo natuurlijk, maar gaandeweg leer je haar beter kennen, wat ze heeft meegemaakt en zo begin je haar steeds leuker te vinden.

Tom: Het enige waar ik moeite mee had was de keuze van Daniel om toch nog met Louis naar Noord-Ierland te gaan NADAT hij met de rechercheur heeft afgesproken om het lichaam van Padraig over te dragen. Zoals hij zelf al uitlegt in de film: hij is een advocaat en moet een schoon blad houden. Nou weet ik dat dit gedaan wordt om te laten zien dat Daniel echt geeft om Louis, maar voor mij is het redelijk ongeloofwaardig.

Conclusie: 

Cynthia: Het is een leuke feelgood film, met humoristische momenten onderweg, een goede plottwist en leuke ontwikkelingen van meerdere karakters en verhaallijnen. In deze recensie heb ik nog geen eens alles omschreven (dan zal het wel erg lang worden) dus ik zal je zeker aanraden hier naartoe te gaan in de bios om het met eigen ogen te beoordelen!

Tom: Zoals Cynthia al zegt: het is een aanrader. Een film waar we uit pure armoe heen zijn gegaan, maar blij verrast uit de zaal kwamen. De film kijkt lekker weg en zorgt er voor dat jouw volgende vakantiebestemming hoogstwaarschijnlijk Ierland is.

Mierenneukmomentje: Het einde is helaas wel erg simpel en snel opgelost. Mary is eigenlijk nog boos op Daniel, maar niet veel later is alles vergeven en leven ze lang en gelukkig. Dit had van mij wel wat “realistischer” gemogen. Het hoeft niet altijd een happy end te zijn, ookal is dat natuurlijk wel mooi meegenomen.

Mierenneukmomentje: Het is voor mij niet duidelijk hoe de tijdlijn en woon locaties van Daniel en Louis nou in elkaar zitten. Werd Louis nou geboren in Amerika? Of toch in Ierland? Is Daniel nou opgegroeid in Amerika en daarna naar Ierland gegaan om daarna weer terug te gaan naar Amerika? Of is Daniel opgegroeid in Ierland en daarna naar Amerika gegaan?