Recensie Kramer vs. Kramer (1979): een tijdloze klassieker

Recensie Kramer vs Kramer 1979 Filmmierenneukers

Ja, ja. Daar zijn we weer! In plaats van het kijken naar een 80s film ben ik iets van het pad gegaan en heb ik gekozen voor de klassieker Kramer vs. Kramer (1979) – een klassieker die ik nu eindelijk van mijn lijstje kan afstrepen.

Samenvatting Kramer vs. Kramer (1979):

Ted Kramer (Dustin Hoffman) is een drukke zakenman met een baan die veel tijd in beslag neemt. Als Ted na een lange dag werken en na het binnen halen van een grote klus thuis komt, staat zijn vrouw Joanna Kramer (Meryl Streep) op het punt om hem te verlaten. Joanna heeft genoeg van haar leven waar Ted nalatig is en laat hem achter met hun zoontje Billy (Justin Henry). Nu hij er alleen voor staat moet Ted een balans zien te vinden tussen werk en zijn zoontje.

Helaas heeft Ted hier nogal moeite mee. Hij wordt te laat wakker, laat het eten aanbranden en valt uit tegen Billy. De frustratie bereikt een kookpunt als Billy op een avond weigert zijn eten op te eten en besluit ijs te eten tegen de wil van zijn vader in. Ted schiet uit zijn sloffen en Billy gaat huilend naar bed. Gelukkig maken ze het goed en gaat het vanaf dat moment een stuk beter. Tot dat Joanna ineens weer van zich laat horen…

Wat vinden wij van Kramer vs. Kramer (1979)?

Oke, oke. Kramer vs. Kramer is geen 80s film en ik zei vorige week nog dat ik helemaal in de 80s sfeer zat, maar na het zien van zoveel komedies had ik behoefte aan wat anders – Kramer vs. Kramer kwam als enig alternatief in de buurt van deze periode dus heb ik gekozen voor deze klassieker.

Laat ik voorop stellen dat ik het enorm lastig vind om oudere films te beoordelen omdat ze altijd zo apart en buitenaards op mij overkomen; helemaal als het klassiekers zijn. Er zitten zoveel verschillen in films van nu vergeleken met de films van toen. Neem bijvoorbeeld stiltes, want die worden in deze film een paar keer gebruikt in scènes waar Ted en Billy niks zeggen voor één of twee minuten. Dat zie je niet veel meer in films tegenwoordig. Daarnaast voelt de film ook zo klein (heerlijk!), want de hele film heeft maar een handvol acteurs en speelt zich af op maar enkele locaties.

Maar goed, wat kan ik nou zeggen over de film zelf? Ik vond de film zeer vermakelijk. Vanaf minuut één ben je al meteen emotioneel betrokken door het snelle vertrek van Joanna. Je leeft met haar mee, want Ted lijkt alleen om zijn werk te geven.  Langzamerhand begin je daarna steeds meer te voelen voor Ted als hij zich begint te ontpoppen als goede vader. Het acteerwerk van Dustin Hoffman en Meryl Streep is ook zeer goed – je leeft met beiden mee.

Zijn er dan ook onderdelen van de film die wat minder zijn? Persoonlijk vond ik de baas van Ted, Jim O’Connor (George Coe), wel iets te overdreven “zakenman”. Vlak nadat Joanna Ted verlaat stelt Jim voor om Billy naar een familielid te sturen zodat Ted zich volledig kan focussen op zijn werk en dat hij zeven dagen in de week op hem wilt kunnen rekenen. Het voelde een beetje als een slechterik uit een kinderprogramma.

Conclusie

Kramer vs. Kramer (1979) is een aanrader voor de mensen die hem nog niet hebben gezien (alhoewel de meeste hem wel zullen hebben gezien). Ik heb er zelf vrij weinig op aan te merken!