De film waar iedereen het vandaag de dag over heeft: Joker (2019).  Sinds een aantal weken te zien in de bioscoop en al vele lovende reacties. We kunnen wel stellen dat wij beide professionele DC-haters zijn. Na The Dark Knight is het eigenlijk alleen maar bergafwaarts gegaan en zijn we niet snel meer overtuigd van hun kunnen. Dus met enige twijfel gingen we de bioscoop zaal in. Maar kwamen er met euforie uit.

Een korte samenvatting van Joker (2019)

In het kort: de origin story van Arthur Fleck aka Joker.

Met spoilers: Arthur Fleck is een man met psychische problemen, woont samen met zijn moeder en werkt bij een clown-uitzendbureau in Gotham City. Tijdens de eerste helft van de film leren we Arthur kennen en ervaren wij hoe zijn leven in elkaar stort na vele tegenslagen en gewelddadige acties. Hij wordt regelmatig in elkaar geslagen en erna ontslagen, komt erachter dat zijn moeder niet is wij hij dacht dat ze was en als klap op de vuurpijl: hij vermoordt drie jongens in een metro. In de tussentijd probeert hij ook een carrière als stand-up comedian te beginnen, wat de aandacht trekt van zijn tv-held Murray. Het verhaal eindigt met zijn volle transformatie in de Joker.

Wat vinden we er van?

Cynthia: Ondanks dat DC niet naar voren kwam tijdens de intro’s van de productiehuizen/filmstudio’s (kunnen ze eindelijk ergens trots op zijn…) kan ik nu ein-de-lijk weer eens zeggen dat ik een DC-film goed vind. Zoals je misschien al vaker hebt gehoord of hebt gelezen: Joaquin Phoenix draagt deze film. Het valt of staat met zijn acteerprestaties en ik kan je verzekeren: het staat.

Tom: Ik heb genoten van Joker en het heeft al mijn verwachtingen overtroffen (nou zijn mijn verwachtingen van DC films altijd laag, maar toch). Een goed karakter gedreven verhaal met een goede ontwikkeling van het hoofdpersonage. Joaquin Phoenix is dan ook gelijk het beste aan de film. Hij zet een geweldige prestatie neer met zijn kijk op de Joker. Ik hoorde al geruchten over zijn potentiële nominering voor een Oscar en dat zou ik ook meer dan terecht vinden.

Het hele concept van de film vind ik ook gaaf: de Joker die gemaakt wordt door de maatschappij. Als ik dit vergelijk met de origin story van de Joker in de film Batman (1989), waar de Joker een gangster was die in een vat met chemicaliën is gevallen, dan vind ik dit huidige verhaal een stuk beter.

Cynthia: Het concept is zeker gaaf! Maar eigenlijk gebeurt er (in principe) vrij weinig in de film, je zou zelfs kunnen zeggen dat je hele origin story in 10 minuten zou kunnen vertellen. Wat de film maakt is hoe alles wordt overgebracht, je leeft mee met Arthur en leert hem kennen. In ieder geval tot op zekere hoogte. Want een van de grootste vragen over de film is: is alles écht gebeurd?

Dat is wel een van de dingen waar ik over val. Bij het tweede keer zien van deze film dacht ik: ik ga in mijn achterhoofd houden dat het misschien wel allemaal in zijn hoofd afspeelt (zoals wordt beweerd) en hij al die tijd al in het psychiatrisch ziekenhuis zit. Maar als je het op deze manier probeert te kijken, klopt het niet. Het is geen Fight Club waarbij je op het einde denkt: o ja, wow, mind = blown. En je hem dan nog een keer kijkt en het inderdaad allemaal zonder Brad Pitt kan.

Tom: Het einde maakte het voor mij ook eerder verwarrend dan schokkend. Dat is dan wel weer jammer. Wat ik ook erg knap vind is hoe de film het voor elkaar krijgt om mee te leven met de psychopaat Arthur. Tijdens de scène dat Arthur wordt aangevallen door drie jongens in de metro en hij ze vervolgens alle drie vermoord leefde ik met hem mee en vond ik hem zelfs een beetje zielig (ook weer goed gedaan door Phoenix). Of neem de scène waar hij voor het eerst stand-up komedie doet, ik kon wel bijna janken toen hij z’n lach niet onder controle kreeg. Wat helemaal de kers op de taart was, was de eind scène tijdens de Murray Show. Als hij Murray neerschiet krijg je bijna een gevoel van euforie: “Hij heeft het gedaan! F*ck jou, Murray!” . Kortom, zeer knap gedaan!

Cynthia: Ja dat zeker! Daarom zou ik het ook jammer vinden als het allemaal in zijn hoofd blijkt te af te spelen. Sommige stukken spelen zich overduidelijk af in zijn hoofd, zoals zijn vriendin, en andere stukken kun je je nog afvragen of het echt gebeurd is (heeft hij het pistool echt gekregen van Randall?). Daar kan ik me ook nog in vinden en maakt het ook deels interessant om jezelf af te vragen. Hierdoor begon ik zelfs te twijfelen of de movement wel echt was.

Maar verder denk ik dat er te diep wordt nagedacht over de film en het eigenlijk helemaal niet zo gelaagd is. Dat hoop ik in ieder geval, ik wil graag geloven dat het allemaal echt gebeurd is. Want dát maakt hem juist de Joker.

Tom: Dat einde zet je echt aan het denken en dan niet bepaald op een goede manier. Toch heb ik ook nog wel een punt van kritiek, namelijk: Thomas Wayne. Één van de thema’s van de film is de klassenstrijd tussen rijk en arm. Gotham zit diep in het slop en de werkloosheid is hoog. Arthur is ons hoofdpersonage dus we krijgen veel mee van zijn kant van de arbeidersklasse. De film doet dan ook z’n best om de rijkelui te doen overkomen als de “slechteriken”. Ik vind alleen dat het personage van Thomas Wayne wel heel erg wordt afgebeeld als stereotype rijke stinkerd. Zo zegt hij bijvoorbeeld dat hij de arme mensen maar clowns vindt, dat ze ver heen zijn en dat alleen hij ze kan redden. Zijn personage was voor mij dan ook iets té. Niet heel storend, maar het viel op.

Het eindoordeel

Cynthia: Ik hoop nog een keer te lezen wat Todd Philips zijn echte idee was achter deze film, en ik hoop dat het me dan niet teleurstelt. Maar als ik de film beoordeel op hoe ik hem zelf heb ervaren, en met mijn eigen visie hoe het bedoelt is, dan heb ik er zeker van genoten! Je leeft mee, je voelt mee en tegelijkertijd is het ook spannend. Ik zou zeggen: kom maar op met meer van zulke DC-films (maar dan alsjeblieft geen Joker 2).

Tom: Om mijn mening kort samen te vatten: Joker heeft mijn verwachtingen overtroffen. Joaquin Phoenix speelt een geweldige Arthur Fleck en laat mij met deze psychopaat meeleven. Mijn kleine puntjes van kritiek stellen niks voor bij de lof die ik wil uiten voor deze film. Ik raad deze film aan!

Mierenneukmomentje Tom: Tijdens de film bleef ik maar met een vraag in mijn achterhoofd zitten: is deze Joker slim genoeg om Batman te verslaan? Ik weet dat deze film die vraag nooit gaat beantwoorden en dat het ook helemaal niet is wat Joker wilt beantwoorden, maar toch moest ik eraan denken. Normaal gesproken is de Joker een manische gek die Batman fysiek nooit aan kan. Daarom moest de Joker slimmer zijn dan Batman. De Jokers van Nicholson en Ledger waren dan ook slimme masterminds die Batman vaak te slim af waren. Dat gevoel krijg je bij deze Joker niet. Het is een man met psychische problemen die tot het uiterste gedreven wordt vanwege de maatschappij en zijn omstandigheden.

Mierenneukmomentje Cynthia: Aanhakend op mijn verzoek dat er geen Joker 2 gemaakt hoeft te worden, vond ik het onnodig dat we wéér zagen hoe Bruce zijn ouders werden vermoord. Dit voelt als een opstapje naar een deel 2 of een nieuwe Batman (die al komt?). Van mij had de film mogen eindigen nadat Arthur de camera inkijkt bij de Murray Show en de show op stop wordt gezet nadat hij zegt: That’s… (Life). Dit was voor mij een meer dan prima einde geweest. Dan werd het einde naar eigen invulling, hadden mensen minder gekke theorieën en bleef Bruce Wayne er verder lekker buiten.