Zoals jullie gewend zijn van ons draaien wij niet om het plot heen en moet je zeker niet onze recensies lezen als je geen spoilers wilt weten. Dus bij deze vertellen we je graag, in het kort want zo groot verhaal is het ook niet, waar Ad Astra over gaat.

Het verhaal van Ad Astra gaat over de astronaut Roy McBride (Brad Pitt) die de opdracht krijgt om zijn vader op te zoeken rond Neptunus. De aarde wordt steeds vaker getroffen door elektromagnetische pulsen waarvan de overheid denkt dat dit komt van het oude schip en onderzoeksstation van de vader van Brad Pitt. De reis en zoektocht naar zijn vader leidt hem langs onze eigen maan en zelfs naar Mars. Als hij eenmaal zijn vader vindt blijkt het dat hij redelijk gek geworden is. Roy wilt hem mee naar de aarde nemen, maar dat wilt hij niet dus besluit hij te zweven in de ruimte. Roy laat het ruimtestation ontploffen, de pulsen houden op en hij gaat weer op weg naar huis. Earth is saved!

Tom
Over het algemeen heb ik genoten van Ad Astra. Ik vond vooral het begin van de film erg sterk. Roy moet een grote radiotoren repareren die tot in de ruimte rijkt. Plotseling zien we een grote lichtflits en valt de energie uit en zien we vanuit Roy zijn oogpunt het radiostation ontploffen. Dit was in mijn eigen ogen echt gaaf gedaan. We zien dit allemaal vanuit het oogpunt van Roy en aangezien hij in de ruimte zit horen we alleen doffe geluiden van explosie. Het geeft je het juiste gevoel van “wat gebeurt er nou?”.  Daarnaast is het hele idee van een radiotoren zo hoog in de atmosfeer geniaal (of het ook daadwerkelijk mogelijk is, dat is een ander verhaal).  

Cynthia
Voor mij voelde de film als een soort van 2001: A Space Odyssey, een vergelijking die ik al meerdere mensen heb zien maken. Maar waar die film mij van begin tot eind fascineerde, ontbrak dat hier. In het begin was ik ook hooked, maar hoe verder de film vorderde des te meer ik afhaakte. Dat kwam voornamelijk omdat het een erg trage film is en het verhaal flinterdun. Het moment dat Bratt Pitt naar de maan ging, via een commerciële vlucht, en je op het vliegveld een Subway zag maakte dan wel weer indruk op me. De boodschap daarvan vond ik ijzersterk, het was een soort van confrontatie met hoe verpest wij als mensheid zijn. Want wat het eigenlijk zegt is: wat er ook gebeurd, al gaan we naar de maan, de mens blijft de mens. We blijven alles uitbuiten en uiteindelijk zal ook de maan “verpest” worden. Iets wat Roy/Brad ook mooi aan gaf in zijn voice-over en ook weer duidelijk werd in de piraten die vochten om grondstoffen.

Tom
Het verhaal van de film is inderdaad zeer dun en langzaam en grappig dat je het over de maan piraten hebt, want dat is nog één van de weinige momenten met actie. De rest van de film heeft eigenlijk maar spaarzame actiescènes. Op de maan worden ze nog aangevallen door maanpiraten, wat overigens geweldig gedaan was. De (weer) gedoofde geluiden en de zwakke zwaartekracht maken het een leuke twist op een normale ‘car-chase-scene’. Als Roy van de maan naar mars vliegt hebben we nog een kleine actie scene van een paar seconden waar Roy en de kapitein van zijn vlucht worden aangevallen door een paar apen. Maar dat is het eigenlijk wel. Voor de rest is er weinig actie. Zelf heb ik daar niet heel veel problemen mee gehad, want zijn reis is door middel van de cinematography echt om van te genieten. Er zaten een paar geweldige shots tussen. Daarnaast was de muziek ook echt geweldig gedaan. Het zorgde vaak voor een zeer spannende en dreigende sfeer. Op sommige momenten moest ik zelfs een beetje denken aan de soundtrack van The Shining.

Cynthia
De film heeft inderdaad verder vrij weinig actie, wat inderdaad op zich niet veel uitmaakt, omdat het er wel heel mooi uit ziet. Maar dat daarbovenop dan ook het verhaal niet denderend is maakt het toch, voor mij, een lastige film. Leuke plaatjes kijken is leuk, maar zelfs dat gaat na een tijdje vervelen. Het onderliggende verhaal over hoe verpest de mensheid is, vond ik sterker dan het grotere verhaal. Daarom ook dat ik het zo jammer vindt dat dit vooral op de maan zo goed naar voren komt en erna, wanneer Roy zijn zoektocht voortzet, op de achtergrond verdwijnt. Dan verandert het in en trage reis naar Neptunes met een anticlimax als einde.

Tom
Het einde is inderdaad ook een kritiekpunt voor mij. De reden dat de vader van Roy naar Neptunus gestuurd werd was omdat hij een onderzoek leidde waar ze opzoek gingen naar intelligent leven. Helaas verdwenen ze van de radar en werden ze jaren beschouwd als dood; tot het moment dat die elektrische pulsen opdoken. Met dit verhaal in je gedachten begin je toch in je achterhoofd het idee te krijgen dat op het einde iets mysterieus gaat gebeuren, maar dat gebeurt niet. Het einde is teleurstellend en een anticlimax. Roy vindt zijn vader, zijn vader zegt dat hij niet weg wilt en dat hij nooit van zijn vrouw en van Roy heeft gehouden (tevens ook de reden waarom hij geen contact meer met ze opnam), Roy overtuigt hem om toch mee terug te gaan naar de Aarde, z’n vader besluit om zichzelf te lanceren in de ruimte en zo dus eigenlijk zelfmoord te plegen, want hij wilt niet terug. Vervolgens vernietigt Roy het ruimtestation met atoombommen en gebruikt hij de schokgolf om zijn schip te lanceren naar aarde. Eenmaal op aarde hokt hij weer met zijn oude liefde. Persoonlijk had ik gehoopt op meer. Stiekem had ik gehoopt dat de vader van Roy zou onthullen dat hij iets van buitenaards leven had gevonden, of dat hij iets anders mysterieus heeft gevonden wat zo schokkend was dat hij niet terug kon naar de aarde. Helaas was dit niet zo. Zonde!

Cynthia
Ik wil niet te negatief zijn, want zo slecht vond ik de film ook weer niet. Maar het is naar mijn mening wel een lastige film. Het onderliggende verhaal is mooi, de beelden zijn mooi, Brad Pitt doet het super. Ik mis gewoon het uitdagende om mijn aandacht vast te kunnen houden. Misschien dat ik Ad Astra over een aantal jaar weer wil kijken en hem dan misschien wat meer kan waarderen. Maar voor nu ben ik er nog niet klaar voor om deze zit van 2 uur weer te doorstaan.

Tom
Het is zeker geen slechte film, maar zoals jij al zegt: langzaam en het verhaal vult de mooie beelden niet aan. Over het algemeen vond ik de film Ad Astra leuk en ben ik blij dat ik ‘m heb gezien. Er zat vrij weinig actie in, maar dat was naar mijn mening niet heel storend. De cinematography en de muziek waren geweldig. Helaas was het einde een anticlimax. Zou ik ‘m aanraden aan mijn vrienden en familie? Dat denk ik wel.