De bioscopen zijn nog dicht maar toch proberen we ons maandelijks samen film kijken er niet onder te laten lijden. Dus zijn we weer virtueel bij elkaar gekomen (deze keer via vemos.org, tip!) om een Netflix Original te kijken. Dankzij de lovende reacties op de trailer van Tigertail en gezien het feit dat het Alan Yang (bekend van Master of None) zijn speelfilm regiedebuut is waren wij benieuwd.
Samenvatting
Tigertail (2020) vertelt het verhaal van de Taiwanese Pin-Jui (Tzi-Ma & Hong-Chi Lee). In zijn jeugdjaren woont Pin-Jui bij zijn opa en oma op het platteland, want zijn vader is overleden en zijn moeder probeert genoeg geld te verdienen om te overleven. Als hij oud genoeg is gaat hij terug naar zijn moeder en gaat hij werken in dezelfde fabriek.
Hij heeft een relatie met zijn jeugdliefde Yuan (Joan Chen). Samen dansen ze, gaan ze uit eten en rennen ze weg om niet te hoeven betalen. Pin-Jui’s droom is om naar Amerika te verhuizen en zijn baas kan zijn droom doen waarkomen. Zijn baas zoekt een betrouwbare man voor zijn dochter Zhenzhen (Fiona Fu & Yo-Hsing Fang) die haar meeneemt naar Amerika voor een betere toekomst.
Om zijn moeder te helpen besluit Pin-Jui zijn jeugdliefde Yuan achter te laten en te trouwen met Zhenzhen om vervolgens te emigreren naar Amerika voor een kans op een betere toekomst. Eenmaal in Amerika is het lastiger dan gedacht.
Wat vinden wij
Tom: Over het algemeen is het verhaal van Tigertail leuk. Je krijgt te zien wat voor een zware keuzes er gemaakt moeten worden om een kans op een betere toekomst te grijpen en wat de gevolgen hiervan zijn. Tijdens de eerste act van de film krijg je dit nog niet helemaal mee, want de introductie duurt aardig lang. Zo begint de film met een stuk over de jeugdjaren van Pin-Jui bij zijn oma en opa, maar was dit nou echt nodig? Had Alan Yang dit weggelaten dan had je niks gemist aan cruciale informatie.
Cynthia: Dat is precies een van de eerste dingen wat ik dacht tijdens het zien van de film. Het begin bouwt heel langzaam op en dat maakt het ook lichtelijk verwarrend. Of in ieder geval je moet goed opletten, anders raak je in de war wie Yuan is en wie nou wie is als ze ouder zijn enzovoort. Maar toch denk ik dat als je het weghaalt je te snel “in de actie” gaat en je daardoor minder mee zou kunnen leven met Pin-Jui.
Tom: De film heeft weinig punten van kritiek, maar wat wel apart is dat is de hele reden van Pin-Jui om naar Amerika te gaan. Het was altijd zijn droom om naar de Verenigde Staten te gaan en uiteindelijk kan hij gaan met Zhenzhen. Hij besluit dit te doen om zijn moeder na een tijdje te kunnen laten overvliegen. Dit zegt hij ook tegen zijn moeder. Als hij uiteindelijk zijn moeder dat ze nu kan komen weigert zijn moeder het en zegt ze iets in de trend van “Ik wou nooit komen, dit was jouw droom en niet de mijne”. Waarom heeft ze dit niet meteen gezegd toen Pin-Jui dit haar voor het eerst vertelde? Dit had misschien wat beter verteld en uitgewerkt kunnen worden.
Cynthia: Naar mijn beleving was het wel echt eerst zijn eigen droom om naar Amerika te gaan, die hij deelde met zijn baas van de fabriek. Misschien gebruikte hij zijn moeder als excuus om daadwerkelijk te gaan? Of hoopte hij echt dat ze daar samen een beter leven zou hebben? Want hij vond het fabriekswerk natuurlijk maar niks voor zijn moeder. Maar dat we beide niet zeker weten hoe het zit geeft wellicht inderdaad aan dat het wat beter uitgewerkt of verteld had moeten worden.
Tom: Voor de rest is de film goed. Je gaat echt meeleven met Pin-Jui en Zhenzhen in hun liefdeloze huwelijk ontstaan uit pure noodzaak om naar Amerika te kunnen verhuizen. Pin-Jui laat zijn jeugdliefde achter voor Zhenzhen en veranderd van een praatjesmaker en levensgenieter in een stille en emotieloze man. Ook als vader faalt hij. Hij is niet meer de man die hij vroeger was en dat voel je. Wat dat te gaat heeft de film zijn doel bereikt, want je gaat niet ontkomen aan het gevoel van medelijden.
Cynthia: Verder heb ik inderdaad weinig op te merken aan de film! Het is geen film die er echt uitspringt, voor mij in ieder geval. Maar er is ook niks mis mee. Het is een mooi verhaal en je leeft inderdaad met hem mee. Soms ook dat je hem totaal niet begrijpt (hoezo doe je zo tegen je dochter?) maar juist doordat je zo wordt meegenomen in zijn leven begrijp je juist ook weer wél waarom die zo doet. Volg je het nog? Kortom, het verhaal neemt je zeker mee en Pin-Jui wordt als karakter heel sterk en goed neergezet.
Conclusie
Tom: Tigertail is een leuke film om een keer gezien te hebben. De film doet weinig fout op een paar schoonheidsfoutjes na. Die scène bij zijn grootouders voegt weinig toe en kan weggelaten worden, en zijn reden om naar Amerika te gaan was wat gebrekkig. Daarentegen ga je echt meeleven met Pin-Jui en krijg je weer eens acteurs te zien die je waarschijnlijk nog niet hebt gezien. Een aanrader!
Cynthia: Eens! Om dan wel nog een schoonheidsfoutje te noemen, of moet ik zeggen mierenneukmomentje, wil ik het nog even hebben over de zoon van Pin-Jui die niet in beeld komt. Hij wordt twee keer genoemd maar verder wordt er niks verteld over hun vader-zoon relatie. Hij had net zo goed alleen een dochter kunnen hebben. Maar goed, het is zeker een mooi filmpje om te kijken!