Ja, ja. Ik hoor je al denken: “maar het is ondertussen al dik 2020; waarom zou je nu nog een top 5 maken van 2019?” De Oscars gaan ook altijd over het jaar ervoor, dus deal with it. Maar goed, je hebt gelijk want het is wat laat. Vakantie maakt men vaak lui en dat was ook in mijn geval zo. Toch schrijf ik nog graag over de vijf films waarvan ik het meest heb genoten in 2019.

Dit zullen misschien niet de films zijn waar je meteen aan zult denken en dat is dan ook gelijk een punt dat ik wil maken: deze lijst is niet per se wat ik aanschouw als de best gemaakte films van 2019, maar meer een lijst van films waar ik het meest van genoten heb. Enjoy!

Godzilla: King of the Monsters

Toen ik in de inleiding zei dat er verassende films tussen kunnen staan maakte ik geen grap. Godzilla: King of the Monsters is één van mijn favoriete films uit 2019. Grote monsters, epische gevechten en totale vernietiging; I love it! Ja, ja. Ik weet het. De verhaallijn is matig, het acteerwerk van de mensen is pijnlijk om te zien en de ene na de andere cliché komt voorbij. Desalniettemin heb ik mij goed vermaakt en ga ik hem zeker nog een keer zien.

Joker

Zal er een top 5 (of 10) lijst te vinden zijn van films in 2019 zonder Joker? Ik denk van niet. Ik ga daar dan ook niet van afwijken en heb ‘m op plek vier staan. Mijn verwachtingen voor de film waren niet heel hoog, want toen ik las dat Hangover regisseur Todd Phillips de film deed werd ik ongerust. Na het zien van de trailers raakte ik dan toch benieuwd, en toen ik de film eenmaal gezien had was ik blij verrast. Een heel gaaf verhaal!

Rocketman

Ik had wel gehoord van Elton John voordat ik deze film zag, maar echt bekend met hem was ik niet. Deze film heeft mij dus eigenlijk een soort van geïntroduceerd aan zijn muziek en persoon. Ik heb ervan genoten. Het is meer een musical dan bijvoorbeeld de soortgelijke film Bohemian Rhapsody (2018), en dat is prima. I’m Still Standing, Tiny Dancer, Don’t Go Breaking My Heart… Al z’n liedjes zitten nu al zeker een half jaar in mijn hoofd.

Dolemite Is My Name

Dit was voor mij de grootste verassing van het jaar. Ik kon mij niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst een goede Eddie Murphy film had gezien, maar nu kan ik dat zeker wel: Dolemite Is My Name. Een onverwachte hit vanuit Netflix. Een echte feel good film waarin eigenlijk alles van goed naar beter gaat. Ik raad iedereen aan om deze film een kans te geven.

Avengers: Endgame

Geen film leefde ik zo naar toe als naar Avengers: Endgame. Het is misschien niet de beste film, maar qua gevoel en qua impact kan ik niet anders dan deze op één zetten. Net als velen volg ik al vanaf het begin de films van de MCU en dit einde is iets waar ik naar uitkeek. Stiekem heb ik toch een paar mannelijke traantjes gelaten toen Tony zich opofferde. De hele ervaring werd des te rijker omdat ik de film heb mogen kijken in New York. Kortom, een film die ik niet zo snel meer zal vergeten.

Mag iedereen weer genieten van een grote bak popcorn en goede films in 2020!