Ik heb een grote voorliefde voor Pixar en ben dus ook zo iemand die boos wordt als een DreamWorks film Pixar word genoemd, of zelfs als een Disney Classic als Pixar wordt bestempeld. Dus of ik wat bevooroordeeld de film in ging? Misschien. Want ook Pixar kent uitzonderingen op de regel zoals Finding Dory en The Incredibles 2, die mij beide diep teleurstelde. En ondanks dat de trailer van Onward mij niet meteen enthousiasmeerde, hield ik toch hoop voor weer een nieuwe original. 

Het verhaal

Het verhaal speelt zich af in een fantasiewereld, waar vroeger magie bestond. Maar door de verschillende uitvindingen zoals gas en elektriciteit is die magie verdwenen. Ian (Tom Holland) en Barley (Chris Pratt) zijn twee broers waarvan de vader is gestorven toen Ian nog in de buik zat en Barley net een aantal jaar oud was. Barley zou je kunnen omschrijven als gekkie, die helemaal into geschiedenis en de magie is die daarbij komt kijken. Iets wat later van paskomt, want zodra Ian jarig is krijgen ze van hun moeder een cadeau. Ze had aan hun vader beloofd deze te geven als ze beide 16 jaar of ouder zouden zijn. Met dit cadeau kunnen ze hun vader voor één dag terugbrengen, iets waarvan Ian altijd al droomde: eindelijk zijn vader te ontmoeten. Maar uiteindelijk is dat niet waar het allemaal omdraait.

Wat vonden we?

Wat ik meteen als eerste wil zeggen is: Jezus wat kunnen ze (weer) schrijven bij Pixar. Zoals ik hierboven al hintte draait het verhaal helemaal niet om het ontmoeten van de vader. Het gaat zo veel dieper en het raakt je zoveel meer dan je verwacht.

Zoals ik al zei werd ik niet meteen super-enthousiast van de trailer. De stijl van de film sprak me namelijk niet helemaal aan. Fanatasiewereld? Mwah. Magie? Mwah. Daddy issues om een vader die ze nooit gekend hebben? Mwah. Maar Pixar flikt het toch weer. Want heb ik gehuild? JA.

Het verhaal zit zo goed in elkaar. Alles wat in beeld komt, komt terug. Zelfs de kleinste dingen waarvan je het niet verwacht. Het ligt er niet zo dik bovenop als bij Jojo Rabbit, waarbij je je op een gegeven moment afvraagt waarom je steeds die schoenen ziet. Hier zit het in de kleine dingen: een Cheetos zakje wat ze kopen en later mee gaan varen. Het autolampje wat Barley mee neemt als aandenken en later gebruikt om de draak mee af te leiden. De moeder die een keer roept dat ze een krijger is wat later haar overwinningsmotto is. En vooral: de schoolmascotte die later de draak wordt. Elke keer valt alles op zijn plek.

De reden dat ik moest huilen was omdat de boodschap van de film weer zo binnenkwam. Pixar, hoe doen jullie dat toch altijd? Want ook bij Toy Story 4 zat ik met tranen in mijn ogen. En nee, zo vaak huil ik ook weer niet bij films. Het feit dat de hele film eigenlijk gaat over de broederliefde vond ik zo mooi gevonden en valt ook weer zo goed op zijn plek. Een boodschap voor kinderen met broers en zussen, maar ook nog steeds voor volwassenen.

Conclusie

Eigenlijk kan ik niks anders dan lof geven over deze film. Misschien wat makkelijk, maar ik heb moeten lachen, huilen en bovendien heb ik genoten. Ik zou de film zeker aanraden en dan natuurlijk wel Engels gesproken, zodat je Chris Pratt en Tom Holland kan horen. Want dat is natuurlijk ook een leuke bonus (vooral Tom Holland, Hi Spiderman).

Kortom: ik ben blij dat deze original me niet heeft teleurgesteld en ik ben benieuwd wat de volgende original, Soul, ons later dit jaar gaat brengen.

Mierenneukmomentje: Ondanks al mijn lof moet ook hier natuurlijk een mierenneukmomentje genoemd worden, al moet ik zeggen dat het wel even diep graven was om er een te bedenken. Misschien dat deze dan ook niet helemaal terecht is. Maar eigenlijk hoopte ik op het einde, nadat Ian eindelijk inzag dat Barley geen “loser” is en zijn kennis over magie en geschiedenis eigenlijk super goed én van toepassing waren, we zouden zien dat Barley eindelijk zijn passie gevonden had en misschien gestart zou zijn als magie-leraar of iets dergelijks. Ik vond het daarom wat jammer (ondanks dat het einde zich niet heel veel later afspeelde) dat Barley, op de relatie met zijn broer na, niet verder was ontwikkeld.