Site pictogram Filmmierenneukers

Recensie Gremlins (1984): puur 80s genieten

De vierde editie van mijn jaren 80 filmmarathon bracht mij naar de film Gremlins (1984). Na jarenlang verhalen te hebben gehoord over hoe mijn broer bang was voor deze film en talloze verwijzingen naar deze film in andere media, vond ik het wel eens tijd om op play te klikken. Ik was meteen verkocht!

Samenvatting Gremlins (1984):

Als mislukte uitvinder Randall Peltzer (Hoyt Axton) probeert zijn meest recente uitvinding te verkopen in een apart Chinees zaakje, raakt hij geïnteresseerd in een raar wezentje die zij verkopen: een Mogwai. Het perfecte cadeau voor zijn zoon Billy (Zach Galligan). De eigenaar Mr. Wing (Keye Luke) wilt dit beestje absoluut niet verkopen, maar zijn kleinzoon doet het stiekem toch wel. Wel zijn er drie regels waar men zich aan moet houden als bezitter van een Mogwai. De Mogwai haat fel licht, laat hem niet in aanraking komen met water en de laatste en meest belangrijke regel: voer de Mogwai niet naar middernacht.

Billy is een tiener met een baantje bij de lokale bank om zo zijn familie financieel te kunnen ondersteunen. Hier werkt hij samen met Kate (Phoebe Cates) – een meisje waar hij wel een oogje op heeft. Het is kerst, dus als Billy thuiskomt na werk krijgt hij van zijn vader een cadeau: de Mogwai genaamd Gizmo. Al gauw komt Billy er achter dat Gizmo niet van fel licht houdt en als zijn vriend Pete (Corey Feldman) per ongeluk water over hem morst ontstaan er plots vier nieuwe Mogwai. Deze zijn alleen een stuk baldadiger dan Gizmo…

Wat vinden wij van Gremlins (1984):

Jaren lang heb ik al van deze film gehoord en nu heb ik hem dan eindelijk gekeken. Gremlins (1984) is een zeer leuke film met een herkenbare soundtrack en een heerlijke setting – ik had deze film veel eerder een kans moeten geven.

Zoals ik al hierboven vermeld: de setting van Gremlins is echt heerlijk. Het speelt zich af in een klein dorpje genaamd Kingston Falls tijdens kerst, er ligt een dikke pak sneeuw en alles is versiert met kerstverlichting. Daarnaast is er geen mobiele telefoon, laptop of computer te zien, maar wel ouderwetse beeldbuizen en kabel telefoons. Ook is iedereen gekleed in die herkenbare jaren 80 stijl, puur genieten. Wat mij ook trekt is het feit dat er geen slechte CGI in zit, maar alle Gremlins gewoon poppen zijn. Je ziet zelfs soms nog de handen van de personen die de poppen bedienen.

Niet alleen de setting, maar ook het verhaal en de opbouw zijn gewoon leuk en goed gedaan. De film bouwt zich langzaam op naar de onthulling van de Gremlins. We komen er stapsgewijs achter wat er met de Mogwai gebeurt als de basisregels worden verboken tot dat we op de helft van de film eindelijk onze eerste Gremlin te zien krijgen.

Toen de Gremlins eenmaal aanwezig waren had ik wel wat moeite met bedenken voor wie deze film nou eigenlijk gemaakt is. Je zou denken dat het een kinderfilm is, want Gizmo is enorm schattig en de eerste helft van het verhaal is ook redelijk onschuldig, maar zodra de Gremlins er zijn steekt Billy’s moeder er één neer met een keukenmes, verpulvert ze een ander in een blender en later in de film verteld Kate over de gruwelijke manier waarop haar vader is gestorven (levend verbrand in een schoorsteen omdat hij zich wou voordoen als de kerstman). Ook de laatste scene waar ‘Stripe’ smelt is best gore-y voor een kinderfilm. Ik zou daar als 7 of 8 jarige nog aardig wat nachtmerries aan over houden, iets waar mijn broer het mee eens is.

Tijdens deze nachtmerries zal ik ook constant die catchy soundtrack blijven horen. Spielberg (in deze film als Executive Producer) films staan altijd bekend om hun herkenbare muziek en daar is Gremlins geen uitzondering op. Mijn go-to muzieksmaak is altijd filmmuziek geweest en de soundtrack van Gremlins wordt nu ook zeker toegevoegd aan mijn Spotify afspeellijst.

Mijn enige miniscule puntje van kritiek gaat over de derde act van de film. De Gremlins terroriseren nu het gehele dorpje Kingston Falls en doen allerlei soorten gekke dingen. Zo jagen ze de rijke mevrouw Deagle de stuipen op het lijf, gaan ze tekeer in de kroeg waar Kate werkt en nog veel meer. Dit is allemaal erg leuk en grappig, maar dit gaat zo’n 10 tot 15 minuten onafgebroken door. Het voelt een beetje te lang en had naar mijn mening wat korter gemogen, of afgewisseld mogen worden met scenes waarin we Billy het probleem zien proberen op te lossen.

Conclusie

Gremlins (1984) is een leuke film waarvan ik wou dat ik hem al eerder had gezien. Het verhaal, de setting, de muziek… het is 80s genieten. Dit is een film die ik vaker rond de kerstperiode ga kijken. Mocht jij hem zelf nog niet gezien hebben, dan raad ik hem zeker aan om toch eens af te spelen.

Filmmierenneukmomentje: In het begin van de film wordt er gezegd dat Billy voor zijn gehele familie zorgt met zijn baantje bij de bank omdat zijn vader een falende uitvinder is. Dit wordt nooit echt verholpen aan het einde van de film. Billy’s vader heeft geen goede uitvinding die verkocht wordt of ineens een baan waarmee hij wel geld verdient. Het voelt alsof ze deze verhaal zijn vergeten af te ronden.

Mobiele versie afsluiten